Κρυστάλλινες Αλυσίδες (Κεφάλαιο 7) - Μοιραία μέρα

31 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2006:  Ο Δαμιανός έχει γενέθλια.  Αποφάσισε μαζί με την Αναστασία και τη γιαγιά Παρασκευούλα να πάνε για φαγητό σε ταβέρνα μαζί με οικογενειακούς φίλους. Ο Δαμιανός κάλεσε τον συνάδελφο του από το ξυλουργείο, τον Λευτέρη, με τη σύζυγό του, Βίκυ, και τον οχτάχρονο γιο τους, Κωσταντίνο.
Η Κρυσταλλία και η Φαίδρα δεν ήθελαν να πάνε, αλλά τους έπεισε η Αναστασία να βγουν όλοι μαζί. Σκόπευαν να πάνε σε μια συγκεκριμένη ταβέρνα στον Κορυδαλλό, όμως δεν βρήκαν τραπέζι κι έτσι αναγκάστηκαν να αλλάξουν προορισμό. Η ταβέρνα που πήγαν τελικά ανήκε στους γονείς του Αλέξη.
Ο Αλέξης εκείνη την εβδομάδα είχε μπει στη θέση του δίδυμου αδερφού του Λουκά, που ασχολούταν με το ταμείο της ταβέρνας. Τον Λουκά τον ταλαιπωρούσε μια ίωση και είχε σταματήσει να πηγαίνει στο μαγαζί εκείνες τις μέρες.
Όταν αντίκρυσε την Φαίδρα ο Αλέξης, θαμπώθηκε. Την φλέρταρε όλη τη νύχτα. Εκείνη ένιωθε κολακευμένη, αλλά ήταν πρόσφατη η άσχημη εμπειρία της με εκείνον που είχε γνωρίσει στο μαγαζί που δούλευε με τα αντρικά ρούχα.
Δεν ήθελε να πληγωθεί ξανά. Ο Αλέξης κατάφερε να μάθει για το ξυλουργείο που δούλευε ο Δαμιανός και από εκείνον βρήκε την Φαίδρα.  Ξεκίνησαν να βγαίνουν και με τον καιρό άρχισε να τον εμπιστεύεται. Μάλιστα της είχε γνωρίσει την οικογένεια του και εκείνη τον είχε γνωρίσει στην δική της.

31 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2007: Η Φαίδρα και ο Αλέξης κλείνουν ένα χρόνο γνωριμίας και ο Αλέξης ήθελε να της κάνει ένα πολύτιμο δώρο. Ντύθηκε με το κουστούμι του, πήρε ένα ακριβό μονόπετρο και κόκκινα τριαντάφυλλα και πήγε στο πατρικό της Φαίδρας. Μαζί μπήκαν στο αμάξι του και κατευθύνθηκαν σε ένα μπαρ, που είχε θέα την Ακρόπολη. Εκεί ήπιαν το κρασί τους και την κατάλληλη στιγμή της έκανε πρόταση γάμου. Γύρω τους ο κόσμος που καθόταν τους χάζευε και η Φαίδρα αισθάνθηκε απερίγραπτη χαρά. Δεν δυσκολεύτηκε να απαντήσει θετικά και την επόμενη κιόλας μέρα το ανακοίνωσαν στους γονείς τους. Ένιωθε ασφάλεια κοντά του και πάντα ήταν εκεί όταν τον ήθελε. Δεν την είχε πιέσει να προχωρήσουν, σεβόταν την απόφαση της να περιμένουν. Ο Αλέξης την αγαπούσε πραγματικά. Γρήγορα ταίριαξαν οι δυο οικογένειες και έκαναν στενή παρέα.

31 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2010: Η Κρυσταλλία και ο Μάριος βλέπονται ελάχιστα κατά τη διάρκεια του πρωινού. Ο Μάριος έχει βρει δουλειά σχεδόν δύο μήνες τώρα ως βοηθός φαρμακοποιού σε ένα φαρμακείο στη Δραπετσώνα.
Είχε σπουδάσει τα τελευταία δυο χρόνια σε ΙΕΚ και ξεκίνησε να δουλεύει στο φαρμακείο που έκανε την πρακτική του. Ήταν πολύ καλός στη δουλειά του και είχε πολύ καλές σχέσεις με τον φαρμακοποιό στον οποίο ανήκε το φαρμακείο.
Εκείνη τη μέρα η Κρυσταλλία ήθελε να κάνει μια βόλτα στα μαγαζιά. Πέρασε από το σπίτι της μαμάς του Μάριου και είχε σκοπό να ανέβει για λίγο για να την δει. Έξω από το σπίτι όμως είδε κάτι που δεν περίμενε...

31 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 1989: Η Αναστασία είναι ξανά έγκυος στον τρίτο μήνα και πηγαίνει, μαζί με τον Δαμιανό, να κάνει κάποιες εξετάσεις γιατί ένιωθε ενοχλήσεις. Η γιατρός φαινόταν ανήσυχη και αυτό τους τρόμαζε. Το πρόσωπο τους άσπρισε όταν έμαθαν για τις «αλυσίδες». Η γιατρός ήταν ξεκάθαρη. Η περίπτωση της ήταν σοβαρή αλλά μπορούσαν να την αντιμετωπίσουν. Τους σύστησε μερικούς γιατρούς ώστε να αναλάβουν το αγέννητο παιδί τους. Ο Δαμιανός ήταν η πρώτη φορά που ήταν αποφασισμένος να διαθέσει όλη του την περιουσία για να σωθεί το μωρό.
Ακόμη δεν γνώριζαν αν το μωρό ήταν αγόρι ή κορίτσι και ο Δαμιανός είχε την κρυφή ελπίδα πως θα γεννούσε τον διάδοχο του στο όνομα και στο ξυλουργείο. Η Αναστασία το μόνο που ζητούσε ήταν να είναι καλά το παιδί και να γίνει ένας καλός άνθρωπος. Από εκείνη την μέρα ξεκίνησαν έναν αγώνα για να μάθουν όσα περισσότερα μπορούσαν για αυτές τις «αλυσίδες» αλλά αποσπούσαν ελάχιστες πληροφορίες που δεν τους έλυναν τις απορίες. Συζητούσαν ώρες για να δουν τι μπορούν να κάνουν παραμελώντας μερικές φορές την μεγαλύτερη κόρη τους, Φαίδρα, κάνοντας την άθελα τους να ζηλεύει που δεν ασχολούνταν μαζί της.


Δέσποινα Τ.