Συνέντευξη με τη Νικολίτσα Μπλούτη-Καράτζαλη

Είκοσι χρόνια σιωπής, πώς χώρεσαν ανάμεσα σε δυο τόσο αγαπημένα πρόσωπα; Είκοσι ολόκληρα χρόνια πλήρωσε σαν αντίτιμο η Ελένη στην κόρη της, γιατί τόλμησε κάποτε να δώσει το χέρι στον έρωτά της. Τόσα χρέωσε η Όλγα στη μάνα της και στον εαυτό της, μέχρι που βρέθηκε κι εκείνη μοιραία μια μέρα στη θέση της κι ήρθε αντιμέτωπη με τα δικά της διλήμματα. Πώς μπορεί ένας έρωτας να κλονίσει σχέσεις ζωής, στοργής κι αγάπης; Όταν οι δεσμοί αίματος είναι οι πιο δυνατοί κρίκοι στην αλυσίδα της ζωής; Η Όλγα κι ο Γιώργος, ο Γρηγόρης κι η Μαρίνα, η Ελένη, η Ασημίνα, ο Λευτέρης, υφαίνουν τη δική τους ιστορία, με αγάπη, υπομονή, ελπίδες, όνειρα, αντοχές και ανοχές… Όπλα, απέναντι στις ανατροπές που μας επιφυλάσσει η ζωή καθημερινά. Άλλοι ακολουθούν χωρίς ενδοιασμούς τα «θέλω» τους κι άλλοι υποτάσσονται στα «πρέπει», μένοντας με πείσμα μακριά απ’ τα όνειρά τους. Ώσπου, το ρολόι της καρδιάς αρχίζει μια μέρα να χτυπά σαν ξυπνητήρι για να τους βγάλει απ’ το λήθαργο της μονοτονίας, της μοναξιάς και των συμβιβασμών.








Η Νικολίτσα Μπλούτη-Καράτζαλη γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Άγιο Γεώργιο, ένα χωριό της Λιβαδειάς, κοντά στη φύση, με τις μυρωδιές και τα χρώματά της. Έχει μια υπέροχη οικογένεια με τρία παιδιά. Οι γονείς της την έμαθαν από μικρή να μυρίζει και να ανταμώνει την ευτυχία στα πιο απλά και καθημερινά πράγματα της ζωής. ‘Ενα απ’ αυτά είναι για εκείνη τα βιβλία. Με το μυθιστόρημα «Όταν η σιωπή μιλάει στα όνειρα», κάνει τα πρώτα της βήματα στα μονοπάτια της λογοτεχνίας.




Συνέντευξη Νικολίτσας Μπλούτη-Καράτζαλη. 




1. Πες μας λίγα πράγματα που δεν μοιράζεσαι εύκολα για τον εαυτό σου. Πώς θα σε περιέγραφες αν ήσουν ένας χαρακτήρας βιβλίου;



Είναι δύσκολο να με δω με το μάτι του συγγραφέα, δεν ξέρω αν καταφέρω δηλαδή να είμαι αντικειμενική… αλλά θα προσπαθήσω. Σε γενικές γραμμές είμαι ένας άνθρωπος ήρεμος και οπλισμένος με αρκετή υπομονή. Είμαι μια γυναίκα απλή, σύζυγος και μητέρα πρώτα απ’ όλα. Η οικογένειά μου είναι η ζωή μου. Αγαπώ το διάβασμα και μ’ αρέσει να γράφω, είναι ένας τρόπος έκφρασης που με βοηθάει να δραπετεύω από την πεζή και δύσκολη καθημερινότητα. Προσπαθώ να είμαι αισιόδοξη και να ελπίζω σε ένα καλύτερο ‘’αύριο’’ για τα παιδιά μου. 
 Σου ανέφερα όμως, μόνο τα θετικά στοιχεία του χαρακτήρα μου… Γι’ αυτό θα σου εξομολογηθώ τώρα τι λένε οι άλλοι για μένα. Λένε λοιπόν, πως είναι δύσκολο να με πλησιάσεις, γιατί η επιφυλακτική ματιά μου, τους καθηλώνει και τους κρατάει σε απόσταση. Ωστόσο, όταν μας δοθεί η ευκαιρία και γνωριστούμε καλύτερα, αλλάζουν τελείως άποψη για μένα κι αυτό με ευχαριστεί, γιατί δεν είμαι καθόλου δύσκολος άνθρωπος. Απεναντίας, μπορώ να ισχυριστώ πως είμαι πολύ δοτική με τους ανθρώπους που επιλέγω να είναι κοντά μου. Δεν ξέρω αν κατάφερα τελικά να είμαι αντικειμενική, πάντως όφειλα να σου αναφέρω και την άποψη των άλλων -ως πρώτη εντύπωση- βέβαια.  

2. Μοιράσου μαζί μας λίγα λόγια για το βιβλίο σου.

  Το μυθιστόρημα ’’όταν η σιωπή μιλάει στα όνειρα’’ αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις κι επικεντρώνεται στη σχέση μάνας-κόρης. Η πρωταγωνίστρια της ιστορίας μου, είναι μια γυναίκα που την εγκατέλειψε η μητέρα της, όταν ήταν ακόμα παιδί κι αυτό το γεγονός σημάδεψε τη ζωή της. Κυριαρχείται από τη λογική κι είναι φορές που γίνεται απόλυτη στις απόψεις της ακόμα κι αν αυτές είναι αντίθετες με τα ‘’θέλω’’ της. Σε αντίθεση με τη μητέρα της, που σε κάποια στιγμή της ζωής της πήρε τη μεγάλη απόφαση ν’ ακολουθήσει τον έρωτα τηs.
  Η Όλγα, χρέωσε στη μάνα της είκοσι ολόκληρα χρόνια σιωπής, σαν τιμωρία, για το βήμα που έκανε τότε κι έφυγε μακριά τους. Τα ‘’πρέπει’’ και τα ‘’θέλω’’ των ηρώων έρχονται καθημερινά σε σύγκρουση. ‘’Άλλοι ακολουθούν δίχως κανένα ενδοιασμό τα θέλω τους κι άλλοι υποτάσσονται στα πρέπει, μένοντας με πείσμα μακριά απ’ τα όνειρά τους…’’ αναφέρεται στο βιβλίο. Θα ‘ρθει όμως και η κατάλληλη στιγμή για την Όλγα, που θα πιάσει το τιμόνι της ζωής της γερά και θ’ αλλάξει ρότα στην πορεία της.  Θα εγκαταλείψει τον άντρα της και θα αναζητήσει την αγκαλιά της μάνας της, όταν συνειδητοποιήσει πια μέσα από τις εμπειρίες της, πως μια τέτοια δυνατή σχέση, που στηρίζεται φυσικά ακόμα στην αγάπη, δεν μπορεί να τη διαγράψει από τη ζωή της.  

3. Το βιβλίο σου είναι μυθιστόρημα αισθηματικής λογοτεχνίας. Τι σε συναρπάζει στο συγκεκριμένο είδος; Θεωρείς τον έρωτα κινητήρια δύναμη;

Βέβαια. Είναι κινητήρια δύναμη, είναι πηγή ζωής, συμπορεύεται με την τέχνη, τη δημιουργικότητα, τη μουσική… Ο έρωτας είναι η έμπνευση για όλες τις τέχνες. Οι πιο όμορφες μουσικές γράφτηκαν για τον έρωτα. Οι πιο ωραίοι ζωγραφικοί πίνακες, εμπνεύστηκαν με αφορμή τον έρωτα. Όλοι οι ποιητές, τον εξυμνούν μέσα από τους στίχους τους. Υπέροχα, κλασικά βιβλία διάλεξαν για πρωταγωνιστή τους τον έρωτα…

4. Θεωρείς ότι οι ιστορίες αγάπης σε ένα αισθηματικό μυθιστόρημα, όσο περίπλοκες και αν είναι, είναι αρκετές για να κρατήσουν το ενδιαφέρον του αναγνώστη και να διατηρήσουν το σασπένς;

Οι ιστορίες αγάπης κρατούν το σκήπτρο στη λογοτεχνία αιώνες τώρα, όσο αφορά το ενδιαφέρον των αναγνωστών. Η αγάπη είναι αυτή που χτίζει όλες τις σημαντικές σχέσεις μας. Η αγάπη που τρέφουμε για τον σύντροφό μας και τα παιδιά μας, η αγάπη για τους φίλους μας, η αγάπη για τους συγγενείς και τους γνωστούς μας, τροφοδοτεί τη ζωή μας με ελπίδες και όνειρα. Χωρίς την αγάπη η ζωή μας δεν θα είχε κανένα νόημα, θα ήταν άγονη και βαρετή.

5. Πώς ήταν η εμπειρία της έκδοσης για σένα;

  Ένα συναίσθημα πολύ δυνατό και πρωτόγνωρο. Συγκινήθηκα όταν έπιασα για πρώτη φορά το δικό μου βιβλίο στα χέρια μου και όταν το διάβασα επίσης, σαν… αναγνώστης.  Μετά φυσικά, μοιράστηκα τη χαρά μου με τους δικούς μου ανθρώπους και με τον κόσμο που το αγκάλιασε μέσα από τις παρουσιάσεις. 


6. Έχεις κάποιο «τελετουργικό» όταν γράφεις; Συγκεκριμένη ώρα, μέρος, γραμματοσειρά στον υπολογιστή;

 Ναι, βέβαια έχω, με τον καιρό το αντιλήφθηκα αυτό. Δεν μπορώ να γράψω οποιαδήποτε ώρα και σε οποιοδήποτε μέρος. Πάντα γράφω τα πρωινά όταν είμαι μόνη μου στο σπίτι και μπορώ να συγκεντρωθώ σ’ αυτό που θέλω να κάνω. Όταν δεν έχω καταπιαστεί με μια συγκεκριμένη ιστορία, ή όταν έχω κολλήσει κάπου ή όταν ακόμα δεν έχω διάθεση να συνεχίσω, αφήνω το γράψιμο και αρχίζω να διαβάζω και να διορθώνω όσα έχω συγκεντρώσει. Και όλα αυτά πάντα με τη συνοδεία της αγαπημένης μου μουσικής, δεν μπορώ να γράψω λέξη αν δεν ακούω τη μουσική που μου αρέσει.

7. Συγγραφικά, πώς βλέπεις τον εαυτό σου σε πέντε χρόνια; Θα ασχολείσαι ακόμα με τον χώρο και αν ναι, τι ελπίζεις να έχεις πετύχει μέχρι τότε;

 Σίγουρα θα ασχολούμαι, γιατί δεν πιστεύω πως θα σταματήσω ποτέ να γράφω. Τον άλλο μήνα θα εκδοθεί το δεύτερο βιβλίο μου κι είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτό. Ελπίζω σε πέντε χρόνια να έχω καταφέρει να εκδώσω και τα άλλα, που περιμένουν στη σειρά. Tο  γεγονός να βλέπεις τελικά το έργο σου ολοκληρωμένο, είναι μια γλυκιά ικανοποίηση που σου προσφέρει μεγάλη χαρά.

8. Τι σε ενέπνευσε να ξεκινήσεις την συγγραφή και τι ήταν αυτό που σε ώθησε να προχωρήσεις στην έκδοση του βιβλίου σου;

  Τα πάντα γύρω μου μπορούν να μου δώσουν έμπνευση, από το πιο απλό μέχρι το πιο μεγάλο. Το έναυσμα το δίνει η ίδια η ζωή, οι σχέσεις μας, οι δυσκολίες που βιώνουμε καθημερινά, όλα είναι μια αφορμή για να τα καταθέσεις και να τα δουλέψεις σε ένα μυθιστόρημα. Έγραφα από μικρή, αλλά ποτέ δε σκέφτηκα να προχωρήσω στην έκδοση. Το διάστημα που έγραψα το πρώτο βιβλίο μου, δεν είχα καθόλου στον νου μου πως μπορεί μια μέρα να το διαβάσει κάποιος. Το έκανα αποκλειστικά για μένα, ήταν μια ενδόμυχη ανάγκη μου να πιάσω το μολύβι και να γράψω, γι’ αυτό και το θεωρώ πολύ γνήσιο κι απέριττο. Σκοπεύω να το εκδώσω δίχως να το πειράξω, να κάνω δηλαδή κάποιες αλλαγές για να είναι πιο προσιτό στον αναγνώστη. Πιστεύω πως τα πιο απλά πράγματα είναι αυτά που μας συγκινούν περισσότερο. 
  Στην πορεία θέλησα να γράψω ένα άλλο βιβλίο, το ‘’όταν η σιωπή μιλάει στα όνειρα’’, στο οποίο έχω λάβει σοβαρά υπόψη μου τη ματιά του αναγνώστη και τα μηνύματα που ήθελα να περάσω μέσα απ’ αυτό. Όταν λοιπόν το τέλειωσα με το καλό, ένιωσα την ανάγκη να μοιραστώ όλο αυτό το ταξίδι που έκανα με τους ήρωες του και με άλλους ανθρώπους. Κι έτσι το έστειλα στον εκδοτικό. Μετά, όλα πήραν τον δρόμο τους.

9. Βλέπεις τη συγγραφή επαγγελματικά ή σαν χόμπι;

Όχι, δεν τη βλέπω σαν επάγγελμα. Είναι το χόμπι μου κι ένα μεγάλο πάθος… Αλλά, αφού έκανα την αρχή με την έκδοση ενός βιβλίου, θέλω να συνεχίσω και με τα επόμενα.  Όλοι μας πάντα κάτι παίρνουμε από τις σκέψεις και τους προβληματισμούς των άλλων όταν διαβάζουμε ένα βιβλίο. Πιστεύω πως τα βιβλία διευρύνουν τους ορίζοντες της σκέψης μας.

10. Ποιά θα έλεγες ότι είναι η αγαπημένη σου τέχνη μετά τη λογοτεχνία;
 
 Η μουσική! Είναι ένα μέσο τέρψης και έκφρασης για μένα. Με βοηθάει να χαλαρώσω και ν’ αποδράσω νοητά από την καθημερινότητα. Όπως σας ανέφερα και πριν, η μουσική μ’ επηρεάζει πάντα πολύ ψυχολογικά και δίνω μεγάλη σημασία επίσης στους στίχους, γιατί θεωρώ πως συντελούν σε μεγάλο βαθμό στο αν τελικά ένα τραγούδι το κάνουμε κατά κάποιο τρόπο ‘’δικό μας’’.  Όταν θέλω να θυμηθώ κάτι όμορφο, ανακαλώ στη μνήμη μου ένα αγαπημένο τραγούδι και ταξιδεύω μαζί του προς τα πίσω, για να ξαναζήσω νοερά κάποιες ανεπανάληπτες  στιγμές που μοιράστηκα με αγαπημένα μου πρόσωπα.
  Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, που ο Ιπποκράτης συνιστούσε θεραπείες με μουσική επειδή ακριβώς επιδρά θετικά στις ψυχικές καταστάσεις των ακροατών.

11.  Από τι πιστεύεις ότι πρέπει να αποτελείται μια ιστορία για να αξίζει να ειπωθεί;
 
Οποιαδήποτε ιστορία αξίζει νομίζω να ειπωθεί, απλά θέλει λίγη ‘’μαστοριά’’ για να την υφάνεις και να την παραδώσεις στον αναγνώστη σαν ένα όμορφο χειροποίητο κεντητό, ώστε να τον δελεάσεις και να του δώσεις μια αφορμή να ταξιδέψει μαζί σου μέσα από τις σελίδες του.

11. Κατά πόσο πιστεύεις ότι η ζωή στην επαρχία έχει επηρεάσει τον τρόπο γραφής σου και τα θέματα με τα οποία ασχολείσαι; Νομίζεις ότι αν είχες γεννηθεί σε ένα μεγάλο αστικό περιβάλλον θα έβλεπες τον κόσμο της λογοτεχνίας με άλλα μάτια;

Ίσως, αυτό δεν μπορώ να το πω με σιγουριά. Αυτό που πιστεύω όμως τώρα πια, είναι πως όλοι εμείς που ζούμε στη επαρχία είμαστε λίγο πιο τυχεροί σε σύγκριση με τον κόσμο που ζει σε μεγάλα αστικά κέντρα. Το περιβάλλον παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην ψυχοσύνθεσή μας. Όσο για τα θέματα τα οποία επιλέγει ν’ ασχοληθεί κάποιος συγγραφέας, δε νομίζω να σχετίζονται και πολύ με τον τόπο στον οποίο ζει και δουλεύει. Αρκεί βέβαια, να ενημερώνεται και ν’ ακολουθεί τον χτύπο της καρδιάς του κόσμου.

12. Λέγεται ότι για να γράψει κανείς πρέπει να ‘χει βιώσει μεγάλο συναισθηματικό πόνο –κάτι που ισχύει για την πλειοψηφία των μεγάλων συγγραφέων. Κατά τη γνώμη σου είναι σημαντικό κάτι τέτοιο; Οι συγγραφείς μπορούν να περιγράψουν πράγματα που δεν έχουν ζήσει. Νομίζεις ότι είναι αρκετή η καλπάζουσα φαντασία για να περιγράψει κανείς περίπλοκα συναισθήματα;

Η φαντασία είναι το κυριαρχικό στοιχείο για μένα. Όσο αφορά το συναισθηματικό κομμάτι,  πιστεύω ότι εξαρτάται από την ‘’ικανότητα’’ του κάθε συγγραφέα να το καταγράψει όσο πιο γλαφυρά γίνεται, για ν’ αγγίξει την ψυχή του αναγνώστη. Κι αν η πλειοψηφία, όπως αναφέρατε, των μεγάλων συγγραφέων έχει βιώσει μεγάλο συναισθηματικό πόνο, υπάρχουν κι εκείνοι που έχουν γράψει αριστουργήματα, έχοντας προσεγγίσει συναισθηματικά τον ψυχισμό δολοφόνων, ψυχικά αρρώστων, φυλακισμένων, κατατρεγμένων, χωρίς να είναι τίποτα από όλα αυτά. Και όπως υποστηρίζουν άλλωστε πολλοί συγγραφείς, όταν γράφεις μια ιστορία αναπόφευκτα μπαίνεις κι εσύ στο σκηνικό που στήνεις και ανάλογα με την πλοκή της πάντα, μοιράζεσαι τα συναισθήματα των ηρώων σου…
Εμένα προσωπικά οι ιστορίες μου μ’ επηρεάζουν πολύ ψυχολογικά, δεν μπορώ να το αποφύγω αυτό όσο κι αν προσπαθήσω. Όταν γράφεις για παράδειγμα, για ένα ζευγάρι που χωρίζει μετά από τριάντα χρόνια γάμου και θέλεις να εξηγήσεις τους λόγους που επικαλείται ο καθένας από τους δυο ή όσα όμορφα μοιράστηκαν όλα αυτά τα χρόνια, δε γίνεται να μην επηρεαστείς και να μην στενοχωρηθείς. Όλα αυτά είναι μια κατάθεση ψυχής και για να καταφέρουν ν’ αγγίξουν συναισθηματικά τον αναγνώστη, πρέπει πρώτα αυτό να το έχει πετύχει  ο ίδιος συγγραφέας  με τον εαυτό του.

13. Φαντασία, γνώση της γλώσσας ή ταλέντο; Τι πιστεύεις ότι είναι πιο σημαντικό για έναν συγγραφέα;

  Και τα τρία… Στη λογοτεχνία είναι αλληλένδετα, το ένα υποστηρίζει το άλλο και κανένα από αυτά δε μπορεί να αποδώσει μόνο του. Η φαντασία σε βοηθάει να δραπετεύεις και να υφαίνεις ιστορίες  όπως εσύ θέλεις να τις δομήσεις.  Η γνώση της γλώσσας είναι απαραίτητη στη λογοτεχνία για να περιγράψεις συναισθήματα, σκέψεις, χαρακτήρες,  ακόμα και τοπία με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.  Και το ταλέντο είναι αυτό που στηρίζει σαν θεμέλιος λίθος όλο αυτό το οικοδόμημα που προσπαθείς να δομήσεις με τη φαντασία σου

14. Δώσε μια λογοτεχνική συμβουλή στους συγγραφείς μας του Moonlight Tales.

  Δεν είμαι σε θέση να δώσω ακόμα λογοτεχνικές συμβουλές σε συναδέλφους, αφού μόλις ξεκίνησα να περπατάω στα λογοτεχνικά μονοπάτια της γραφής… Επειδή όμως εκ πείρας γνωρίζω πως όλοι όσοι γράφουν, αγαπούν πολύ αυτό που κάνουν, θα ήθελα να τους παροτρύνω να συνεχίσουν να μοιράζονται τις σκέψεις και τους προβληματισμούς τους με τους αναγνώστες, με περισσότερα ελπιδοφόρα μηνύματα και αισιοδοξία για το ‘’αύριο’’ όλων μας.

15. Θεωρείς ότι ένα blog σαν το δικό μας θα μπορούσε να σε βοηθήσει στην καριέρα σου σαν συγγραφέας;

  Σαφώς και μπορεί, γι’ αυτό άλλωστε θέλησα να καταθέσω τις απόψεις μου και να μοιραστώ κάποια πράγματα μαζί σας. Το να γνωρίσει ο κόσμος ένα καινούργιο βιβλίο είναι ένα μεγάλο βήμα. Πιστεύω πως κάνετε πολύ καλά τη δουλειά σας και με χαροποιεί ιδιαίτερα, το ότι  υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν τόσο τα βιβλία, ώστε να ασχολούνται με πρωτόπειρους συγγραφείς και να προσπαθούν να τους αναδείξουν για να τους γνωρίσει ο κόσμος.  

16. Πέρα από ιστορίες και τις συνεντεύξεις, στο Moonlight Tales δημοσιεύονται άρθρα με tips και συμβουλές για συγγραφείς, στα οποία καλύπτονται θέματα όπως η συγγραφή ερωτικών σκηνών ή δράσης στα βιβλία και οι θάνατοι χαρακτήρων στις ιστορίες. Σε μια τέτοια στήλη εσύ ποιο θέμα θα ήθελες να καλυφθεί;

  Τα παρακολουθώ πάντα τα άρθρα που δημοσιεύεται και τα βρίσκω όντως πολύ ενδιαφέροντα για μένα.  Ο συγγραφέας πάντα χρειάζεται μια συμβουλή, δεν είναι λίγες οι φορές που τυχαίνει να εγκλωβιστεί μέσα σε μια ιστορία κι οι συμβουλές από κάποιους πιο έμπειρους, ανοίγουν τον δρόμο πιο εύκολα για να μπορέσει ν’ αποφύγει τέτοιου είδους αδιέξοδα. Θα ήθελα να μάθω περισσότερα για τα διηγήματα και τις νουβέλες. Είναι ένα διαφορετικό είδος από το μυθιστόρημα και πρέπει ν’ ακολουθείς κάποιους συγκεκριμένους κανόνες σαν συγγραφέας.

17. Πώς λαμβάνεις την κριτική που γίνεται στα έργα σου;

  Τη δέχομαι και τη χρειάζομαι. Μια κριτική με το μάτι του αναγνώστη, είναι καθοδηγητική και σε βοηθάει ν’ αποφύγεις τα λάθη σου ή να μην τα επαναλάβεις. Μια θετική κριτική, σου δίνει θάρρος και δύναμη να συνεχίσεις το έργο σου.

18. Τι πρέπει να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον;

 Τα επόμενα βιβλία μου, που περιμένουν τη σειρά τους για να τα γνωρίσει ο κόσμος. Το κάθε βιβλίο είναι διαφορετικό και αγγίζει τις συναισθηματικές χορδές μας, έτσι ώστε ν’ αποφορτίζει θετικά απ’ τις δυσκολίες της καθημερινότητας. Αυτό το διάστημα γράφω κάποια διηγήματα κι είναι ένα καινούργιο μονοπάτι για μένα, σ’ αυτά θέλησα να καταπιαστώ με θέματα επίκαιρα, που βασανίζουν την ψυχές μας αυτούς τους χαλεπούς καιρούς. Ελπίζω πως θα βρούνε κι αυτά τον δρόμο τους μια μέρα και θα φτάσουν στα χέρια του αναγνώστη, που έχει ανάγκη να μάθει πώς αντιμετωπίζει κι ο διπλανός του τις δύσκολες μέρες που περνάμε όλοι μας.

19. Πώς μπορούμε να επικοινωνήσουμε μαζί σου; Πού θα βρούμε το βιβλίο σου;

 Θα με βρείτε στη σελίδα μου στο facebook, με το όνομα Νίκη Μπλούτη Καράτζαλη.
Καθώς επίσης και στο προσωπικό e-mail μου, nikimplouti@hotmail.gr

To βιβλίο θα το βρείτε στον Ιανό και στην Πρωτοπορία στην Αθήνα, αλλά και σε όλα τα βιβλιοπωλεία της χώρας, κατόπιν παραγγελίας από τις Πρότυπες εκδόσεις Πηγή.

Σας ευχαριστώ πολύ που μου δώσατε την ευκαιρία να πω δυο λόγια για το βιβλίο μου και να μιλήσουμε για κάποια πράγματα πάνω στο αντικείμενο της δουλειάς μου. Σας εύχομαι να είστε πάντα δημιουργικοί  και να συνεχίζεται το αξιόλογο έργο σας, υποστηρίζοντας τη λογοτεχνία με σθένος και αγάπη. 

Και εμείς θέλουμε να ευχαριστήσουμε τη συγγραφέα για τις ευχές της και να τις ευχηθούμε ό,τι καλύτερο για τη συνέχεια.

Αν το βιβλίο της σας κίνησε το ενδιαφέρον, πάρτε μέρος στην κλήρωση του Moonlight Tales και κερδίστε 1 αντίτυπο του "Όταν η σιωπή μιλάει στα όνειρα". 

Δηλώστε συμμετοχή πατώντας εδώ.